Nusret Onur Akpek

İçerde tutsak kaldı, dışarda yitik,

Yarın gelir derken, yıllarca bekledik.

Her gün rüyasını gördüğümüz vuslat,

Avcumuzun içinde bir dua şimdilik.

—

Harama uzanmayan o ellerine,

Mazgaldan bırakılır bir mektup yine.

Zarfın birini aç, ötekini kapat!

Yarin haberiyle avunur o sine.

—

Zemin kara beton, etraf yüksek duvar

Cezaevi demişler, bildiğin mezar.

Şimdi oradadır, bu günahsız hayat.

Yusuftur artık, Mısır’a ferman yazar.

—

Sayımda eksik yoksa, her şey tamamdır.

Avluya çıkış yasak, vakit akşamdır.

Yokluğunda her günümüz bir tokat,

Beklerken yollarını gülmek haramdır.

—

Sen çık da, gök mavi olsun, güneş sarı.

Çiçekler açsın, seyredelim baharı.

Sevinçle uçuşalım biz kanat kanat

Eteklerinden yakalayıp rüzgarı.