Dört Kollu Ecel Tahtı

Usulca çekilince ruhum bedenden
Bir gün ben de buluşacağım
Toprak seninle,
Kavuşacak bedenim tanelerinle.
Kim bilir belki
Huzur yine aslıma dönüşte,
Yumuşacık bir toprağın derinlerinde.

Öyle sessizce kalakalacağım
Bırakıp gidecek bir başıma
En candan sevenlerim bile.
Belki pişmanlık ve hasret gözyaşlarıyla
Islatacaklar toprağı,
Bu dönüşü olmayan sefere
Sallanan son mendille.

Toprağımın üstünde bitecek birkaç çiçek
Birkaç yıl sonra kimse gelmeyecek.
Uzaktan bir Fatiha okunur mu bilmem,
Geçtikçe yıllar aradan
O da unutulup gidecek.
Öyle mahzun öyle kimsesiz
Bir garip mezar kalacak.

Ey can
İşte budur geleceğin
Ona göre yaşa hayatı
Aklını başına devşir
Kapına dayanmadan
Dört kollu ecel tahtı!!!